Ik wil vaker alleen zijn
Beste Liselotte,
Ik ben 20 jaar en volop aan het genieten van het leven en alles dat daarbij komt kijken. Daar komt bij kijken dat ik geen ster ben in ‘nee’ zeggen, vooral als het gaat om een uitnodiging of afspraak om iets leuks te gaan doen met iemand anders of meerdere anderen.
Nu is het zo dat ik niet altijd even gelukkig ben. Zo’n drie jaar geleden is bij mijn vader terminale keelkanker geconstateerd en hij is tegen verwachting in nog steeds bij ons. Het is iets dat ik elke dag bij me draag, waar ik altijd wel even aan denk en alleen maar verdrietig van kan worden. Nu hebben er daarnaast nog een aantal persoonlijke, vervelende familieomstandigheden plaatsgevonden waar ik liever niet al te veel over uit wil wijden op dit moment.
Een manier van mij om met dingen om te gaan is deze te relativeren en objectiveren. Niet om ze uit de weg te gaan of voor weg te lopen, mijn rug naar te keren of te ontkennen, maar om het een plaats te geven en wel door te kunnen gaan met al het andere. Hierdoor ben ik vaak weg en onderweg, bij of met mensen, in ieder geval regelmatig de deur uit.
Verder zit ik elke dag op de universiteit. Ik zit op een sport, waar ik twee keer per week voor train en ik heb in het weekend een wedstrijd. Ik heb al meer dan een jaar een relatie, wat natuurlijk ook zo z’n tijd kost. Al met al, ben ik eigenlijk vrijwel nooit alleen. Als ik al ‘alleen’ (thuis) ben, is er altijd nog wel een van mijn drie broertjes of zusjes in de buurt.
De laatste tijd merk ik dat het te veel is zo, dat het niet altijd gaat. Ik ben vaak moe en heb minder zin in al die drukte, naast mijn verplichtingen. Toch lukt het me vaak niet ‘nee’ te zeggen en ga ik soms tóch weer de deur uit, waardoor mijn agenda soms overvol is.
Soms vraag ik me alleen af waarom het zo gaat. Doe ik dit, om zo weinig mogelijk met andere vervelende dingen (van mezelf) bezig te zijn? Of kan ik niet alleen zijn, moet ik iets om handen hebben en zoek dan maar weer vrienden en andere vormen van afleiding op om de tijd te vullen? Al voel ik me soms wel alleen, met allemaal mensen om me heen..
Ik hoop iets van je te horen,
Roos