Ik wil meer dan die hechte vriendschap, hij niet
Ik ben 41 jaar en heb al 23 jaar een hechte vriendschap met een man. We bieden elkaar veel steun, liefde en plezier. We verliezen elkaar soms uit het oog, maar komen telkens bij elkaar terug. De laatste keer was enkele jaren geleden.
Hij heeft heftige klappen op liefdesgebied gehad, waardoor hij dacht geen relatie meer te willen. Toch ontwikkelden we sindsdien voor het eerst seksuele gevoelens voor elkaar die we na enkele maanden niet meer negeerden.
Een paar maanden geleden besloot hij geen relatie te willen met iemand die niet hetzelfde geloof aanhangt. Ik vind dit jammer en zie een relatie met hem erg zitten. Ik denk dat ook de beperkingen van mijn zwakke gezondheid en de 3,5 uur reistijd in de weg staan.
Hij heeft een wisselende relatie met God en met zichzelf en ik verwacht dat zijn eis weer van tafel zal verdwijnen. Wij geloven niet hetzelfde, maar streven wel dezelfde normen en waarden na. Ik sta ervoor open om mee te doen in zijn geloofsbeleving en wil best naar hem toe verhuizen als hij zich serieus toelegt op een relatie met mij. Sinds zijn beslissing komt hij onverminderd af en toe weekendjes logeren, zonder seks, met innig knuffelen.
Inmiddels heeft hij een geloofsgenote ontmoet met wie hij relatiekansen ziet, al voelen en gedragen zij zich nog niet zo. Hem kennende, zal hij snel willen losbreken uit het simpele leven dat zij biedt om vaker bij mij te kunnen zijn.
Denk je dat een vriendschap als de onze kan veranderen in een serieuze relatie?