Ik voel me niet gesteund door mijn vriend
Beste Gerrie,
Vanuit mijn jeugd voel ik instinctief nogal snel aan waaraan een ander behoefte heeft. Zo ook bij mijn vriend. Ik luister veel naar wat hem bezig houdt, steun hem en ga mee naar dingen die voor hem belangrijk zijn.
Hij heeft zelf die intuïtie totaal niet. Hij ziet mij als een sterke vrouw en hij benadrukt steeds hoe belangrijk gelijkwaardigheid en zelfredzaamheid in een vrouw is voor hem. Ik voel me dan ook niet veilig en gesteund bij hem. Als ik dit aangeef, ziet hij het als kritiek. Hij klapt dicht en laat me vrijwel altijd daarin alleen. Kan ik hiervoor alleen in therapie of is het alleen zinvol als je met z’n tweeën komt?
Vriendelijke groet,
Anja
Beste Anja,
Wat kan het toch pijnlijk zijn als degene die je het meest liefhebt niet ziet wie jij in essentie bent, en wat je (van hem) nodig hebt. Wat kun je je dan immens alleen voelen.
Het lijkt erop dat jouw vriend is gevallen op jouw kwaliteiten ‘geven’, ‘zorgen’ en ‘aanpassen’. Die pluspunten zijn natuurlijk deel van wie jij bent. Maar voor jouw gevoel gaat hij daarbij voorbij aan jóuw diepste wensen en verlangens.
Waar ben jij bij hem op gevallen? Wat had jij nodig van hem om je ’heel’ te voelen, en is dat nog zo? Mag en kan hij dat nog steeds voor jou betekenen? Zag hij jou ooit zoals je ten diepste bent – je kracht en kwetsbaarheid in al zijn echtheid? Het kan zijn dat jij dat kwetsbare en pure deel in het begin van jullie relatie ook niet aan hem hebt laten zien. Het ‘kwaliteitendeel’ van jou (geven, zorgen en aanpassen) lijkt nog steeds het beste bij hem aan te sluiten: het maakt dat hij zich ‘heel’ voelt. Waarschijnlijk is hij er ook trots op, om een vrouw te hebben die hem zo goed aanvult doordat ze zijn behoeften en gevoelens écht ziet.
Het zou goed kunnen dat hij nog steeds zo sterk op jou leunt voor die erkenning en hulp, dat hij zijn vermogen om diezelfde rol voor jou te vervullen, niet heeft kunnen ontwikkelen. Wanneer jij aangeeft dat je je niet gezien en gesteund voelt, doe je een beroep op kwaliteiten die hij (vooralsnog) niet paraat heeft. Misschien zit dat ook niet in zijn kwaliteitenpakket. Jouw vraag kan voor hem als een verwijt voelen, en ervoor zorgen dat hij zich tekort voelt schieten.
Misschien doe je jezelf tekort door dingen van je vriend te verlangen die hij je niet kan geven. En moet je zelf verantwoordelijkheid nemen voor wat je nodig hebt. Of je moet ermee willen leren leven dat hij je niet geeft / kan geven wat jij nodig hebt. Het kan ook zijn dat je je vriend kunt prikkelen, kunt uitdagen om zichzelf te ontwikkelen, door het zélf anders te gaan doen dan je altijd deed. Doorgaan op dezelfde weg verandert immers niets, is je ervaring.
Voor beide opties kun je alleen in therapie gaan. Samen in therapie gaan is beter. Zoek een contextueel therapeut of systeem therapeut: die zal kijken hoe jij je hebt ontwikkelt tot wie je nu bent, en zal ook bekijken hoe je dat veranderen kunt. Hij zal ook je vriend erbij betrekken – letterlijk of figuurlijk.
Succes!
Vriendelijke groet,
Gerrie