Ik ben een eerstejaarsstudente met een probleem: ik vind de laatste tijd niks meer prettig. Als ik op stap ga met vrienden zit ik op de klok te kijken of ik alweer naar huis mag. Ook boeken en films houden mijn aandacht niet vast. Ik zou weken zonder sociaal contact kunnen. Omdat ik wel om mensen geef, doe ik wat ze verwachten – toen ik bijvoorbeeld voor een examen zakte, deed ik alsof dat me droevig maakte. Ik ben minder blij of droevig, maar word wel sneller boos.
U bent het liefst alleen en uit uw mail begrijp ik dat u over deze veranderingen in uw gevoelens met niemand heeft gepraat. Als dit nog lang zo doorgaat, raakt u in een sociaal isolement. Ik adviseer u om hulp te zoeken bij de huisarts of een (studenten)psycholoog. En daarnaast om uw zorgen te delen met iemand van wie u veel houdt, zoals een vriend of een familielid.
Wat precies de oorzaak is van deze klachten kan ik zo op afstand niet beoordelen. Het kan een beginnende depressie zijn, moeheid door een onopgemerkte virusinfectie zoals de ziekte van Pfeiffer, of problemen met alle aanpassingen die het studentenleven vraagt. Er is vast iets aan te doen. Het is goed dat u aan de bel trekt.
