Beste Maria,
Ik kan mij goed in jouw dilemma verplaatsen. Graag wil je het natuurlijk op alle fronten zo goed mogelijk doen, opdat iedereen tevreden is. En vervelend genoeg betaal jij daarvoor de prijs met een private Maria die vanwege energieloosheid niet thuis geeft. Gelukkig trek je ‘op tijd’ aan de bel. Want dat er iets moet gebeuren, dat geef je duidelijk aan.
Balans herstellen
Om de balans tussen werk en privé weer te herstellen is het noodzakelijk dat jij je grenzen leert stellen, wil je niet (nog meer) overbelast raken. Daarbij kun je de volgende vier principes in gedachten houden:
1. Hanteer de ikvorm.
2. Houd het algemeen, geef geen uitleg. Dit om onnodige discussies te vermijden.
3. Breng je gevoelens onder woorden.
4. Kom met een alternatief.
► Bijvoorbeeld: John, ik vind het heel jammer, maar deze week lukt het mij niet meer om die klus voor jou te klaren. Als het niet dringend is, dan begin ik er direct volgende week maandag aan. Mocht je er toch haast mee hebben, dan raad ik je aan een andere oplossing te bedenken.
► Bijvoorbeeld: ik voel mij vereerd dat je aan mij denkt, maar dat evenement krijg ik helaas met al mijn werkzaamheden niet meer georganiseerd, althans niet tijdig en op de manier waarop we het allemaal wenselijk achten. Misschien de volgende keer. Overigens denk ik dat je Carla heel blij met deze opdracht zou maken.
► Bijvoorbeeld: ik begrijp dat we gezien het aantal zieken allemaal een tandje harder moeten lopen. Maar wat je nu van mij vraagt krijg ik met geen mogelijkheid af. Tenzij ik de komende twee weken elke avond een aantal uren overwerk. Ik vind het vervelend dat je nu nul op het rekest krijgt, want het liefste zou ik het ook af willen ronden (je kent me), maar de vele overuren die ik al achter de rug heb, beginnen zijn tol te eisen. Ik moet nu echt aan mijn gezondheid denken, daar ben ik niet alleen maar ook de firma bij gebaat.
Een aantal mensen zal je tactvolle nee accepteren en respecteren. Daarentegen zul je misschien ook wel tegen een boze reactie aanlopen. Laat je daardoor zeker niet uit het veld slaan. Een dergelijke reactie zegt meer over hen dan over jou. Voor adviezen hoe je met verbale kritische ‘tegenuitingen’, overschrijdend gedrag en conflicterende belangen om kunt gaan, verwijs ik je graag naar de tips die ik Cynthia en Patrick heb gegeven, die met hetzelfde netelige vraagstuk als jij kampen.
Dreigementen
Dus Maria, begin ‘gewoon’ eens met tact en zonder botheid nee te zeggen. Praat indien je dat wenselijk acht over je functie-inhoud. En laat je zeker niet door dreigementen of angst van je stuk brengen. Je moet maar zo denken, door oefening verkrijg je vaardigheid. Over een tijd ga je het ook echt heel gewoon vinden om voor jezelf op te komen. En dat meen ik oprecht.
Hartelijke groet,
Ursela van Stekelenburg
www.cleverwise.com