Ik mag haar niet meer aanraken

In deze turbulente jaren kan het soms voelen alsof je tienerkind van je wegdrijft. Fysiek afstand nemen van je ouders is een natuurlijk onderdeel van hun ontwikkeling, het hoort bij het hele proces van losmaken. Tieners zijn meer met hun eigen lichaam bezig, met hoe ze tegenover anderen staan en ze voelen zich ‘te groot’. Ook schamen ze zich vaak voor van alles.

Als jij iets tegen je dochter zegt over die fysieke afstand, kan dat het tegenovergestelde effect hebben. Je kunt haar wel op een ontspannen moment laten weten dat je het best lastig vindt dat het zo veranderd is. Maar doe dat zonder oordeel, zonder druk op haar, gewoon door te vertellen hoe het voor jou is.

Respecteer haar behoefte aan ruimte en zoek zelf naar subtielere manieren van contact. Een glimlach, een arm op haar schouder of een vluchtige kus op haar hoofd, maar ook een liefdevol gebaar of een klein briefje kunnen uitdrukken wat fysiek soms niet kan.

En creëer momenten waarop ze zich comfortabel voelt om uit zichzelf contact te maken, zoals een gezellig eten of tv-avondje.

Geniet ondertussen van de kleine momenten waarop er wel even fysiek contact is. En bedenk vooral: minder lichamelijk contact hoeft niet te betekenen dat jullie minder verbinding hebben. Het is alleen even zoeken naar andere manieren.