Ik eet mijn vermoeidheid weg
Geachte mevrouw Van Strien,
Zo lang ik me kan herinneren ben ik een emotionele eter geweest. Tot ik vijf jaar geleden mijn huidige echtgenoot tegenkwam. Ik heb een positief zelfbeeld, heb geen moeite met nieuwe situaties, spiegel mij niet aan niemand, kortom ik hou van mezelf.
Mijn valkuil is tweeledig: ik werk hard omdat ik mijn werk heeeel leuk vind, maar gebruik daarbij zoveel energie dat ik vaak heel moe ben en in mijn vrije tijd snel uitgeput raak. Dit compenseer ik door meer te eten, hetgeen in twee jaar tijd heeft geleid tot een aanwinst van 15 kilo. Daarbij zijn mijn echtgenoot en ik van het Bourgondische type.
Doe het rustiger aan zou je zeggen, maar de aard van het beestje is gaan met die banaan. Nu begin ik allerlei fysieke kwaaltjes te ontwikkelen, waar ik niet gelukkig van word.
Ik zou een stappenplan moeten bedenken, waarbij ik meer rustmomenten inbouw en zou meer moeten bewegen. Zit dus in de spreekwoordelijke vicieuze cirkel. Ik heb een verbale schop onder de kont nodig. Graag uw advies.
Bij voorbaat dank.
Deveza