Ik blijf die beelden zien
Beste Jolet,
Zes jaar geleden heb ik een bijna-ongeluk gehad op de fiets met mijn kleinzoon van 5. Die beelden komen steeds terug en bezorgen me angst. Ik had met de fiets mijn kleinzoon van school gehaald. Ik had haast, ik moest nog boodschappen doen. Op een smalle gracht stonden auto’s te wachten op een vrachtwagen. Het duurde me te lang, dus ik reed erlangs, vlak bij de waterkant. Mijn kleinzoon bewoog zich waardoor mijn fiets wiebelde; ik bleef maar net in evenwicht. Sindsdien zie ik dit scenario voor me: we vallen in de gracht, hij wordt door zijn riempje vastgehouden onder water, ik kan niet overeind komen want ik lig half onder de fiets. Het lukt niet! Ik kom maar niet van die beelden af. Laatst heb ik dit voor het eerst verteld aan mijn man. Die zegt dat ik me de goede afloop voor de geest moet halen ter geruststelling. Maar ik denk – hoewel het water hoogstens 75 centimeter diep is – dat het destijds fataal zou zijn afgelopen.