Ik ben onzeker in groepssituaties

Beste Fred,

Ik ben niet zo handig in sociale situaties. Ik heb een gehoorprobleem, waardoor ik vaak een eerste aanzet tot een groepsgesprek mis, soms niet direct in de gaten heb dat iemand tegen me praat. Het prettigst voel ik me, ook in een groep, bij een ‘1-op 1-gesprek’, maar daar zit de ander vaak niet op te wachten.

Ik ben er ook achter gekomen dat ik een beelddenker ben en blijkbaar heel anders denk dan veel anderen. Ik merk vaak dat mensen afhaken omdat ze mijn verhaal te uitgebreid en te onsamenhangend vinden of juist te kort door de bocht. Maar denken als de begripsdenker is voor mij gewoon erg moeilijk.

Daarnaast wil ik, als ik dan al eens de aandacht heb, zoveel tegelijk vertellen dat ik over mijn woorden struikel en begin te hakkelen. Voeg daar nog de (zenuwen?) onhandigheid bij van het knoeien met een gebakje of hapjes die, als ik ze aanpak of klaar maak, uit elkaar vallen dan begrijp je dat ik me heel onzeker voel op verjaardagen en andere ‘groepsgelegenheden’.

Ik straal dat blijkbaar ook nog eens uit waardoor mensen mij proberen te betuttelen en ik me niet serieus genomen voel. Ik wil een gelijkwaardige en gezellige gesprekspartner zijn. In theorie (ook door deze cursus) weet ik best dat ik er mag zijn zoals ik ben, ken ik best mijn eigenwaarde, maar hoe pak ik dat in de praktijk aan?

Alvast hartelijk dank voor je antwoord en een vriendelijke groet,

Alie