Ik ben erg gevoelig voor lichamelijke sensaties
In het verleden heb ik een tijd last gehad van paniekaanvallen, in winkels en volle zalen en dergelijke. Ik heb het nu goed onder controle, maar ik denk er nog steeds altijd aan en ben er dus nog steeds gevoelig voor.
Nu word ik de laatste tijd steeds ontzettend nerveus als ik iets moet zeggen in een vergadering. Mijn hart bonkt dan in de keel, soms al als ik alleen nog maar nadenk over wat ik precies wil zeggen. Dit had ik vroeger nooit.
Ik vind dit erg vervelend, want nu ga ik er maar vanaf zien om iets te zeggen. Is dit ook een soort paniek? Hoe kan ik deze cirkel proberen te doorbreken?