Hoe kom ik af van de haat voor mijn schoonzus?

Beste Helmi,
Mijn ex-schoonzus is werkzaam in een huis voor ontspoorde jongeren en zij heeft psychologie gestudeerd. Tien jaar geleden heeft zij van mijn broer Johan gehoord dat hij stelselmatig door mijn moeder geschopt werd, iedere avond rond een uur of vijf. Ik, twee jaar jonger dan mijn broer, heb daar nooit iets van gemerkt en ik kan het van mijn moeder totaal niet voorstellen dat zij dat gedaan zou hebben. Mijn moeder vond het te gek voor woorden en had geen zin om zich te moeten verdedigen. Net als ik was ook zij perplex en machteloos.

Ik heb het altijd heel erg gevonden voor mijn moeder en vader. Ze wilde er verder liever niet over praten. Ik denk verder, dat mijn broer (snel beïnvloedbaar) zich heeft laten brainwashen. Ook is hij al twintig jaar aan de drank, hij kan niet zonder. Ook heeft mijn ex-schoonzus samen met mijn broer bijna alle contacten met mijn ouders en met mij grotendeels weten uit te wissen, gedurende zo’n twintig jaar. Mijn ouders hebben hun eerste kleinkind, een zoon, niet echt zien opgroeien, wat hun erg pijn heeft gedaan.

Mijn broer heb ik kunnen vergeven, omdat ik kon zien dat hij er niets aan kon doen dat die gedachte in zijn systeem is gekomen. En zijn ex, ja, die heb ik ook grotendeels kunnen vergeven. Maar toch hangt bij mij het verdriet van mijn moeder om me heen. Inmiddels is ze een jaar overleden. Mijn broer heeft het haar vergeven in de laatste momenten van haar dood. Maar ik vind het nog steeds verschrikkelijk dat hij zelf gelooft in het feit dat hij structureel, van zijn zevende tot zijn elfde klappen heeft gekregen, en dat zijn ex dit vertelde alsof ze er zelf bij was geweest, alsof het een voldongen feit was.

Ik heb het haar voor een groot deel vergeven, maar ik heb nog steeds pijn en ik word tijdens het opschrijven emotioneel. Hoe kom ik van mijn verdriet, en een stukje resthaat over mijn schoonzus af?
Vriendelijke groeten,
Anna