Hoe houd ik afvallen vol?
Waarom is afvallen toch zo moeilijk – of eigenlijk meer hoe houd ik afvallen vol? In eerste instantie lukte afvallen wel: ik ben van 107 kg naar 95 kg gegaan in vijf maanden. Naar mijn idee veel te langzaam, maar oké, het is eraf. Uiteraard ging dat niet zomaar. Met behulp van pillen (stack II) en veel beweging (fitness, wandelen etc.), en vooral opletten op wat je eet.
Vooral dat laatste wil ineens niet meer. Niet dat ik alles eet wat los en vast zit hoor, daarvoor ben ik teveel geprogrammeerd om dingen te laten staan. Maar ik kan niet meer de discipline opbrengen om mager en weinig te eten. Wat is het toch dat die knop ineens weer omgaat, en hoe zou ik die motivatie weer kunnen krijgen? Hoe houd ik afvallen vol?
Wat jij beschrijft, je worsteling met ‘hoe houd ik afvallen vol’, komt helemaal overeen met de zogeheten ‘set-point’-theorie. Die theorie wordt inmiddels algemeen aanvaard, en stelt dat iedere persoon een eigen ‘optimaal’ gewicht heeft: het set-point. Dat kan 50 kg zijn, maar ook 102 kg.
Wat je lijf doet als je begint met een dieet
In de evolutie heeft de mens er in de loop der eeuwen voor gezorgd dat iemand een periode van hongersnood kan overleven. Mensen die dat niet konden, gingen in strenge winters gewoon dood. Nu, eeuwen later, is er geen echte voedselschaarste meer. Maar het mechanisme zit nog wel in ons lijf. Op het moment dat iemand een dieet begint, denkt het lichaam dat er zo’n ouderwetse periode van voedselschaarste is aangebroken. Het gaat op dat moment over op een zuiniger verbranding, om langer te kunnen overleven met weinig voedsel.
Wat je lijf doet als je stopt met een dieet
Op het moment dat het dieet beëindigd wordt (omdat het doel behaald is), wil het lichaam nieuwe vetreserves aanleggen voor de volgende hongersnood. En het liefst nog wat extra, voor het geval die hongersnood ernstig wordt. Alle genen die zich bezighouden met de stofwisseling en voedselreserve gaan op dat moment aan het werk om enerzijds heel zuinig te blijven verbranden, en anderzijds extra reserves op te slaan. Op dat moment wordt je set-point, onder invloed van een dieet, verhoogd. Je lichaam geeft die strijd om extra vet niet op voordat het oude gewicht (of het in veel gevallen hogere gewicht, ontstaan door het nieuwe set-point) is bereikt.
Onderzoek bij slanke mensen die kunnen eten wat ze willen
Onderzoek naar overgewicht spitst zich de laatste jaren vooral ook toe op mensen die onder alle omstandigheden slank blijven. Die missen dit mechanisme kennelijk. Om overgewicht goed te begrijpen wil men niet alleen graag weten hoe het bij dikke mensen werkt, maar ook hoe het bij dunne werkt. Men hoopt zo t.z.t. tot een oplossing van het probleem te komen. Voorlopig is die er niet.
Wat (meestal) wel werkt: je eetpatroon radicaal wijzigen & niet tè weinig eten
We weten wel dat een radicaal veranderd leef- en eetpatroon, waarbij vooral niet te weinig gegeten wordt, op de lange duur, het beste resultaat oplevert. Het lichaam schiet dan minder vlug in de verdediging. Het set-point wordt dan ook niet naar boven bijgesteld. Dus: langzaamaan maar. Pondje voor pondje. Het is er ook niet in een keer aangekomen.
Altijd maar die focus op gewicht, op dat pondje meer of minder. Terwijl je zoveel meer bent dan dat getal op de weegschaal. Lees hier meer over (de worsteling met) zelfacceptatie