Door mijn uitstelgedrag bezorg ik mezelf voortdurend stress

Beste Amian,
Een herkenbaar fenomeen – het antwoord hierop zal evengoed vanuit je wilskracht en je verbeeldingskracht moeten komen. De ingrediënten ervoor heb je al genoemd, namelijk leuk werk, het weten dat het meestal wel meevalt achteraf en het feit dat je er altijd wel uitkomt. Maar waarom dan toch uitstellen?

Kennelijk heb je het toch nodig om in de spanningsboog te zitten. Wat jou kan helpen is even vooruit kijken – de excuses om het niet te doen even achter je te laten – en voor je te zien hoe het zou zijn als je een zee van tijd ervaart, voldaan gevoel hebt en tevreden bent met het resultaat. Hoe ziet dat er dan voor jou uit? Welk gevoel geeft jou dat dan? Stel je voor dat je niet aan het einde van de dag achtervolgd wordt door een ontevreden gevoel over jezelf dat je zaken onnodig hebt laten liggen. En wat het voor anderen zou opleveren.

Bij aanvang van zo’n lastige klus kun je hetzelfde doen – alles verzamelen om ermee aan de slag te gaan – dan even achterover zitten en je te verbinden aan ‘daarna’. Aan ‘het gevoel dat je straks hebt als het af is’. Vervolgens komt wilskracht om de hoek – je stelt jezelf het doel om het NU ook echt af te maken, dat is dan je spanningsboog. Vervolgens is de klus geklaard – maar met een voldaan gevoel.

Je zal dit vaker moeten doen om het oude patroon te doorbreken, maar succes is verzekerd wanneer je jezelf iedere keer hebt beloond met een tevreden gevoel over jezelf en een hoog kwaliteitsniveau.

Van harte succes gewenst.
Caroline Serré