De vriend van mijn moeder (68) heeft vaak commentaar op hoe ik ben als moeder en als dochter. Ik vind dat niet zijn plaats, aangezien hij niets van mij is. Mijn moeder ziet zijn opmerkingen niet als kritiek. Volgens haar zijn ze goed bedoeld. Hoe kan ik voor mezelf opkomen, zonder mijn moeder tussen twee vuren te plaatsen?
Vanzelfsprekend komt de vriend van je moeder uit een nest met andere gewoonten, omgangsregels, waarden en normen rondom familierelaties dan je moeder en jij.
Misschien vindt hij die beter en wil hij ze ook op jou en je kinderen overdragen? Of misschien gebeurt er tussen jou en je moeder iets waar zij last van heeft, maar waarover ze niets tegen jou zegt maar wel tegen hem? Hij zou dan mogelijk voor haar belangen opkomen.
Vraag hem, op het moment dat hij je kritisch aanspreekt, naar zijn redenen. En stel in het verlengde van zijn antwoord meer vragen. Doe dat vanuit oprechte benieuwdheid naar wat deze man beweegt om kritisch te zijn op jou.
Pas daarna kun je uitleggen waarom je je gedraagt zoals je doet, hoe jij de relatie met je moeder ziet en welke normen jij hebt meegekregen die je wel of niet doorgeeft aan je kinderen.
Vraag aan je moeder en haar vriend hoe je rekening kunt houden met hun wensen omtrent het gedrag van jou en je kinderen als jullie bij hen zijn. En of ze andersom ook rekening willen houden met jullie wijze van zijn. Maak er desnoods afspraken over en blijf erover praten als dat nodig blijkt.
