Buitenbeentje binnen mijn traditioneel denkende gezin

Beste Buitenbeentje,
Je naam zegt het al: één beentje erbuiten, buiten het nest. Waar heb je dat beentje neergezet? Zo te lezen in je eigen schatkist. Die heb je recht gedaan en zo ben je wie je nu bent met eigen gezin, partner – en tevreden bovendien.

Dat andere beentje staat nog in het nest en verlangt naar de erkenning voor zijn eigenheid. Ik hoor je verlangen dat jij van jouw broer anders mag zijn. En goed genoeg mag zijn in dat anders zijn. Maakt hij zich misschien zorgen om jou? Ben jij in zijn ogen van het rechte pad afgegaan? Hij is zijn vader gevolgd. Mogelijk genetisch en mogelijk uit loyaliteit.

En jij, wie ben jij gevolgd? Wat heb jij uit je gezin van herkomst meegenomen? Hoe doe jij het in jouw gezin en relatie met betrekking tot conflicten/ergens anders over denken en voelen? Spreken jullie naar elkaar uit wat je nodig hebt, verlangt en wat je niet wilt of leuk vindt? Durven jullie dat te benoemen? En mag die ander anders zijn?

Zo ja, dan kun je dat met je broer ook gaan uitspreken. Vertel hem wat je graag wilt in jullie relatie! Vraag hem wat je nodig hebt! Zeg hem wat je kwetst en vertel hem dat het belangrijk voor je is dat hij je ziet zitten, dat je hem mist als het zolang stil is. Daar gaat het immers om! Dat je verlangt naar zijn erkenning voor wie jij bent! …..toch?

Nog iets om over te mijmeren Buitenbeentje: Mag jij van jezelf anders zijn dan jouw broer en toch goed genoeg om erbij te horen?

Met vriendelijke groet,
Gerrie Reijersen van Buuren