Goh, wat vervelend! Ik begrijp dat het frustrerend is als jullie een kind hebben dat voor de zoveelste keer met een beet van een ander kind moeten teruggeven aan ouders. Maar al ben je de beste groepsleidster in de hele wereld, je kunt het niet helemaal voorkomen. Bijten komt veel voor bij kinderen van 2-3 jaar, dus jullie zullen er wel druk mee zijn.
Kinderen kunnen op deze leeftijd vaak nog moeilijk woorden vinden voor de heftige gevoelens die ze ervaren. Bijten kan bijvoorbeeld een uiting zijn van boosheid, angst, of liefde. Probeer te achterhalen waarom een kind heeft gebeten en spreek het kind er altijd meteen op aan. Het beste is om het kind even weg te halen uit de situatie en apart te zetten. Leg op een rustige toon uit dat je zijn/haar gevoel begrijpt, maar dat bijten niet mag.
Zeg het kind dat hij/zij altijd even apart moet zitten als hij/zij bijt. Zorg dat jullie consequent blijven reageren en probeer je stem niet te verheffen. Leer het kind welk gedrag wel gewenst is en beloon het gewenst gedrag, en complimenteer het kind als hij/zij iets goed doet.
Alternatief gedrag dat je kinderen kan aanleren die bijten uit boosheid, is om bijvoorbeeld op een kussen te slaan of te roepen: ’ik ben boos’. Als een kind bijt uit liefde, zou een kusje geven een goed alternatief kunnen zijn. Bij angst is het belangrijk om te zorgen dat het kind zich veilig voelt.
Zodra je inzicht hebt in de oorzaak, bedenk dan een aanpak die consequent op het kinderdagverblijf en thuis kan worden doorgevoerd. Daarna is het een kwestie van geduld, want er zullen op het kinderdagverblijf altijd bijtertjes van 2-3 jaar blijven komen!
In de tussentijd zou ik aan de andere ouders uitleggen waar het bijtgedrag van het desbetreffende kind vandaan komt, jullie aanpak toelichten en vragen om geduld. Want ook hun kind kan tijdelijk bijtgedrag gaan vertonen en dan moeten andere ouders geduld hebben. Heel veel succes!