Alsnog moeite met de scheiding

In de puberteit gebeurt er veel op het gebied van hormonen en de ontwikkeling van hersenen en lichaam. Dat brengt een kind vaak aan het wankelen en roept vragen op als: wie ben ik?, wat vind ik belangrijk?, wat draag ik met me mee?

Al die onrust kan zorgen voor sombere gedachten, piekeren en emotionele buien. Doordat je dochter redelijk recent jullie scheiding heeft meegemaakt, kan dat ook opspelen. Wellicht gaat ze er nu meer over nadenken.

Waarom is het eigenlijk gebeurd? Wie vind ik de ‘schuldige’? Wat vind ik ervan? Hoe zou ik het willen? Hoe de scheiding, de communicatie en het contact tussen jullie als ouders destijds verlopen is, kan ook meespelen in wat er nu bovenkomt bij je kind.

Praat met haar en laat haar weten dat ze altijd vragen mag stellen over de scheiding. Geef eerlijk antwoord. Toon belangstelling en vermijd een ‘kruisverhoor’. Oordeel niet, probeer niet op te lossen, maar luister en vraag door.

Wat heeft ze van jou en haar vader nodig, wat kan haar nu helpen? Wellicht helpt het haar als jullie een keer met z’n drieën een gesprek hebben waarin zij vragen mag stellen en kan vertellen waar ze mee rondloopt?

Praten met een psycholoog of coach kan – als ze dat zelf wil – ook fijn voor haar zijn.