Lezen is als een zalfje voor de ziel. Een goede roman is als een spiegel van je eigen leven: zie je, ik ben niet de enige, Oblomow heeft ook geen zin om op te staan.
‘Omdat ik de werkelijkheid ondraaglijk vind, trek ik me terug in fictie. Je kunt zeggen: vlucht ik in fictie,’ zei schrijfster Mensje van Keulen ooit in Vrij Nederland. ‘Want somberheid in fictie is beter te dragen. Huilen om kunst is een heel ander soort huilen dan om de werkelijkheid.’
Lezen wordt ook gebruikt als therapeutisch instrument. Bibliotherapie maakt gebruik van literatuur om psychische klachten te verlichten. Niet alleen biedt het lezen van een boek afleiding, het geeft ook inzicht. Je herkennen in een hoofdpersoon wiens leven of gedachten verrassend veel op die van jezelf lijken, maakt dat je je als lezer minder alleen en begrepen voelt. Kinderpsychologen werken al lang met een leeslijst voor kinderen. Ook bij volwassenen wordt bibliotherapie gebruikt, vooral bij depressies en depressieve gevoelens. In Engeland hebben sommige bibliotheken speciale boekenkasten met therapeutische romans.
Ook bij mildere problemen kunnen boeken helend zijn. Familieruzies, je buitengesloten voelen, liefdesverdriet – in romans vinden we deze onderwerpen terug en leren we terloops ook nog hoe de
