Twintig kilo afvallen: een nieuw begin

Week 1: bewustwording

Carla: ‘Ik heb mezelf moeten beloven om nooit meer op dieet te gaan, maar een gezond eetpatroon te gaan volgen. Mijn eerste huiswerk zit er al op: bijhouden wat je precies eet per dag, of je honger hebt, wat je erbij voelt. Het gaat allemaal om bewustwording. Aardig confronterend, als het zwart op wit staat. Het gemak waarmee je op je werk nog een koekje bij de thee neemt, of een dropje.

De kern van de cursus is luisteren naar je lichaam. Dat doe ik niet altijd; soms ren ik ’s ochtends haastig de deur uit zonder te eten, en neem ik pas om twee uur ’s middags een boterham. Dat is niet bevorderlijk voor je spijsvertering, weet ik nu, want om af te vallen moet je ook eten.

Luisteren naar je lichaam betekent ook: niet je bord leeg hoeven eten. Terwijl dat mij met de paplepel is ingegoten. Ik leerde het ook mijn eigen kinderen: je mag pas een toetje als je bord leeg is.’

Week 2: maaghonger of hoofdhonger?

Carla: ‘Ik kan trots melden dat ik al bijna vier kilo ben afgevallen! Ik denk nu heel bewust na over wat ik eet, en moet mezelf afvragen of ik maaghonger of hoofdhonger heb – bijvoorbeeld “honger— door stress of onrust. Daardoor kom ik vaker tot de conclusie dat ik eigenlijk helemaal geen zin heb in dat koekje. Natuurlijk mag je best een koekje, maar geniet ervan en laat het daarbij.’

Cursusleidster Angèle Bakker: ‘Het gaat heel goed. Je merkt dat de vrouwen het moeilijk vinden om hun lichaam te vertrouwen. Ze zeggen: “Als ik alles mag, ga ik de hele tijd snoepen en vet eten.— Maar dat valt ze in de praktijk heel erg mee. Je leert om te eten als je echt honger hebt, te genieten en te stoppen als je genoeg hebt gehad. Verder vraag ik de cursisten om meer te bewegen in hun dagelijks leven, zoals wat vaker de trap nemen. Toen ik Carla vroeg hoe het was gegaan, zei ze dat ze er niets aan gedaan had. Maar ze bleek wel te zijn gaan fietsen naar haar werk!’