De vraag

Zorgen voor mijn ouders?

Beste Else-Marie,
Sinds drie jaar ben ik in therapie bij een systeemtherapeute. Ze stelde een hechtingsstoornis vast. Ik vraag mij echter af wat dit precies inhoudt en hoe erg dit kan uitpakken. Mijn moeder heeft ernstige reuma en kon mij niet altijd knuffelen (sinds mijn geboorte). Ik heb sinds 3,5 jaar een lieve vriend die massa’s geduld heeft met mij waar ik er blij om ben! Ik voel nu langzaam aan dat ik ‘afscheid’ moet gaan nemen van de therapeute en dit wil ik helemaal niet! Ik weet niet hoe ik dit moet aanpakken. Ik heb het gevoel er alleen voor te staan als ze uit mijn leven verdwijnt. Ze is mijn houvast.

Dan een tweede probleem. Door de ziekte van mijn moeder durf ik niet ver weg te gaan wonen (ik heb het over 250 km). Over een jaar wil ik toch langzaam uitkijken naar een eigen woning na mijn studie. Nu zit ik op kamers. Ik ben 24 jaar. Ik durf niet ver weg te gaan wonen van mijn moeder in veband met de latere zorgen voor haar. Wat als er niemand anders voor haar kan zijn? Wat als mijn vader in de tussentijd iets overkomt (zwaarlijvig en hoge bloeddruk)?

De relatie tussen ons gezin is niet goed. Er werd nooit gepraat en dat komt er wellicht ook nooit meer van. Ik ben enig kind. De twee broers van mijn moeder wonen verder weg en hebben weinig tot geen interesse. Mijn vaders zus mag ze niet. Hopelijk kun je me wat meer uitleg of richting geven over deze twee problemen.
Bedankt!
Mvg, A.

Het advies

Dag A.,
Uw angst om afscheid te nemen van uw therapeut, kunt u het beste bespreken met uw therapeut. Zij kan u daarbij helpen, ook met uw vraag welke vorm uw hechtingsstoornis vorm heeft gekregen.
U schrijft dat u voor uw gevoel er alleen voor komt te staan, als u geen gesprekken met uw therapeut meer heeft. Gelukkig hebt u een lieve vriend; u kunt vast met hem veel delen, ook dit gevoel van alleen zijn. Anders kunt u uw systeemtherapeut vragen u beiden daarbij te begeleiden.

Uw vraag over ver of dichtbij uw ouders wonen, is eigenlijk een vraag over: geef ik mijn ouders voldoende zorg en misschien ook wel de vraag: hoe kan ik voor hen zorgen en tegelijkertijd mijn zelfstandigheid bewaken. Zelfstandigheid verkrijgt u niet door verder weg te gaan wonen. Wel door onder ogen te durven zien hoeveel hulp uw ouders nodig hebben en van u vragen, hoeveel hulp zij van buiten kunnen krijgen en hoeveel hulp u zelf vindt, dat u hen zou moeten geven.

Als enig kind heeft u helaas niet de mogelijkheid met broers en zusters te overleggen over de zorg en aandacht voor uw ouders. U kunt wel bij uw ouders aankaarten dat u met deze vragen zit en dat u graag met hen wil bekijken welke hulp er voorhanden is. Zij zeggen het wellicht niet hardop, maar zij zullen zeker uw zorg waarderen.
Vriendelijke groet,
Else-Marie van den Eerenbeemt en Nelly Bakhuizen

  • Else-Marie van den Eerenbeemt is familietherapeut, specialist familieverhoudingen, docent Voortgezette Opleidingen aan de HvA/ProEducation, publicist en onderzoeker op het gebied van de ouder-kind relatie. Else-Marie schreef o.a. het boek De liefdesladder, over liefde en familiegeschiedenis.
  • Neem ook een kijkje op haar site: www.else-marie.nl
Meer weten over dit thema? Bekijk Familie
Bevrijd jezelf van oude pijn
Training

Bevrijd jezelf van oude pijn

  • Ontdek hoe oude ervaringen nu nog meespelen in je keuzes en gedrag
  • Verwerk je mentale pijn met bewezen effectieve technieken
  • Ervaar meer innerlijke rust, zelfvertrouwen en vrijheid
Bekijk de training
Nu maar
69,-
Deel dit artikel:
30 januari 2006 | Laatst gewijzigd op 4 juni 2020

Lees ook deze artikelen

Kan een kind zonder vader?
Artikel

Kan een kind zonder vader?

Na een echtscheiding verliest 20 procent van de kinderen het contact met hun vader. Schaadt dat hun ontwikkeling? ‘Contact is ni...
Keuzes maken? Kijk eens opnieuw naar je waarden
Branded content

Keuzes maken? Kijk eens opnieuw naar je waarden

Sta je op een keerpunt in je leven? Laat je vooral niet leiden door anderen en emoties. Volgens experts kun je beter weer eens sti...
Ouders en volwassen kinderen: zo kom je dichter tot elkaar
Artikel

Ouders en volwassen kinderen: zo kom je dichter tot elkaar

Je moeder staat erop dat jullie eerste kerstdag komen eten, en heeft altijd kritiek op je outfit. En je vader zit altijd in een ho...
Ouders en volwassen kinderen: zo kom je dichter tot elkaar
Artikel

Ouders en volwassen kinderen: zo kom je dichter tot elkaar

Je moeder staat erop dat jullie eerste kerstdag komen eten, en heeft altijd kritiek op je outfit. En je vader zit altijd in een ho...
De plaats in de kinderrij
Artikel

De plaats in de kinderrij

De oudste van het gezin is dominant, conservatief en ambitieus. De jongste daarentegen is avontuurlijk en rebels. Dit concludeert ...
Ik gun mijn dochtertje familiefeestjes
Advies

Ik gun mijn dochtertje familiefeestjes

In de familie van mijn vriend worden verjaardagen en feestdagen niet gevierd. Ze vinden dat ‘niet nodig’ en geven hun geld lie...
Ben ik wel klaar voor een kind?
Verhaal

Ben ik wel klaar voor een kind?

Een kind opvoeden, kan ik dat wel? Redacteur Lot Schuurman werd geplaagd door twijfels. Een retraite voor moeders in spe, mét psy...
Quinten in quarantaine – slot: ‘Iedereen heeft baat bij deze adempauze’
Column

Quinten in quarantaine – slot: ‘Iedereen heeft baat bij deze adempauze’

Quinten (9) heeft autisme. Ga dan maar eens om met een nieuwe werkelijkheid, waarin alle structuur is weggevallen. Samen met man S...
Schrijver Saskia de Coster: ‘Mijn ontrouw is een enorme fout geweest’
Interview

Schrijver Saskia de Coster: ‘Mijn ontrouw is een enorme fout geweest’

Als niet-biologische moeder voelde de Vlaamse schrijfster Saskia De Coster (43) zich de mindere, een buitenstaander. Het deed haar...
Waarom doet mijn schoonfamilie zo?
Advies

Waarom doet mijn schoonfamilie zo?

Beste Jolet, Sinds de sterfdag van mijn lieve man, eind 2006, ben ik ‘dood’ voor mijn schoonfamilie. Er is geen contac...
9089