Hij is een geboren observator: het liefst zit hij bij het raam, een notitieblokje in de aanslag. En nog steeds houdt hij twee dagen per week spreekuur, voor twaalf dollar per consult.
‘Do you like peepernudes?’ Oliver Sacks (74) vraagt het met een vriendelijk gezicht. ‘Peepernudes… No?… eh… papernotes?’ Hij kijkt nog vriendelijker, maar het helpt niet. Ik heb geen flauw idee waar hij het over heeft. Peepernudes, papernotes, blijken pepernoten. Het is bijna Sinterklaas en het was Sacks opgevallen dat wij in Nederland allemaal in de weer zijn met die kleine gekke koekjes.
Het pepernotenincident is tekenend voor schrijver en neuroloog Oliver Sacks. Hij is namelijk een geboren observator. Hij zit het liefst bij het raam, oren en ogen open, een notitieblokje in de aanslag. Al observerend stuitte hij op onze liefde voor kruidnootjes, maar net zo makkelijk brengt het hem op ideeën voor nieuwe boeken. ‘Waarnemen, observeren zit me in het bloed. Sinds mijn veertiende ga ik de deur niet uit zonder opschrijfboekje, je weet maar nooit waar je tegenaan loopt.
Ik observeer trouwens niet alleen anderen; ik ben ook een self-observer. Ik word een dagje ouder en dat brengt gebreken met zich mee. Dat is vervelend,
