Al vijftien jaar hangt dit schilderij van August Macke in mijn slaapkamer. Correcter: de poster van dit schilderij van deze Duitse expressionist. Türkisches Café II heet het en het is al drie keer meeverhuisd naar een andere woning, maar steeds kwam het weer aan het voeteneind van mijn bed te hangen. Ik kijk er graag naar voor ik in slaap val. Vooral ’s winters, als het buiten grauw is.
Macke maakte het werk in 1914 in Tunesië en je ziet dat hij genoot van de lichtval en de kleurenpracht in dat land, van de zinderende hitte en de loomheid. De muur van zijn Turkse koffiehuis is hemelsblauw, achter de deuropening gloeit een intens oranje vlak op en onder de bladerrijke boom voor het huis zit, in een houding die diepe rust suggereert, een figuurtje in felgroene djellaba met een rode fez op zijn hoofd.
Tenminste, ik denk dat het felgroene figuurtje onder de boom zit. Helemaal zeker weet ik dat niet, want Macke doet vreemde dingen met het perspectief. Het mannetje lijkt namelijk tegelijkertijd als een Egyptisch reliëf tegen de cafémuur geplakt te zitten, en het tafeltje voor hem lijkt op twee pootjes boven de drempel van het
