Mijn man wil me niet troosten
Beste Karin,
Mijn partner en ik hebben andere behoeften ten aanzien van samenzijn en afstand houden. Dat zorgt ervoor dat ik me soms erg afgewezen en verdrietig voel. Als ik me rot voel en bij hem wil zijn, komt het voor dat hij heel eerlijk aangeeft daar geen behoefte aan te hebben. Hij heeft onder andere vanwege zijn verlies van zijn moeder bijvoorbeeld de behoefte om te rouwen en alleen te zijn.
Ik wil hem daarin respecteren, maar doe mezelf daarmee te kort. Beiden voelen we ons daarna verdrietig. Het kost mij nu soms moeite om te vragen bij elkaar te zijn. Ik hou me zelfs vaak in zodat hij de ruimte krijgt die hij nodig heeft. Maar zelf voel ik me daardoor vaak alleen. Ik zou simpelweg veel vaker bij hem willen zijn en hem even knuffelen. Hoe kunnen wij beter met elkaars behoefte aan nabijheid en afstand omgaan?
groeten van Eva