Onze vriendin vermijdt contact met mannen
Beste mevrouw Dijk,
Om ons even voor te stellen: wij zijn twee vriendinnen van 28 en 30 jaar. De vraag gaat eigenlijk over onze vriendin: wij maken ons ernstig zorgen over haar omdat ze contact met mannen vermijdt (tenminste op liefdesgebied).
Wij denken dat dit zo is omdat zij bang is om gekwetst te worden en een heel laag zelfbeeld heeft.
We willen dit met haar bespreken maar durven het niet aan te kaarten omdat we bang zijn haar te kwetsen. Ze vertelt ons en wij denken niemand iets over dit onderwerp. We weten dat ze nog steeds maagd is en ook bijna nooit uitgaat met mannen.
Hoe kunnen wij haar het beste benaderen zonder haar te kwetsen? Want we willen haar wel graag helpen.
Alvast bedankt.
Vriendelijke groet,
Lotte en Shirley
Beste Lotte en Shirley,
Angst voor mensen van de andere sekse is een redelijk veel voorkomende vorm van sociale angst en het zou kunnen dat jullie vriendin hier last van heeft. Maar er zijn natuurlijk heel veel andere redenen te bedenken waarom iemand minder contact heeft met mannen. Ik vind het heel moeilijk om hier zo antwoord op te geven omdat deze vriendin niet zelf mailt maar jullie dat doen.
Iemand met angst heeft vaak erg negatieve ideeën over de bron van de angst. Wanneer iemand bang is om contacten met eventuele partners aan te gaan kunnen gedachten als ‘ik gedraag me vast belachelijk’ of ‘niemand vindt mij leuk want ik ben waardeloos’ steeds in iemands hoofd zitten.
Dat is natuurlijk hartstikke vervelend waardoor het makkelijk wordt dit soort situaties te vermijden (net zoals iemand die bang is voor honden liever niet naar een dierenasiel gaat). Op die manier kan iemand vast komen te zitten in een vicieuze cirkel van vermijden en negatieve gedachten. De persoon komt er immers nooit achter dat het allemaal wel meevalt en de negatieve gedachte gaat daardoor niet weg.
Maar wat kunnen jullie nu doen? Als eerste lijkt het me nuttig om vooral een vriendin te zijn. Misschien kun je voorzichtig eens vragen of ze wel eens een man leuk vindt, en wie dan. Wanneer ze dan vervolgens duidelijk maakt dat ze daar niet over wil praten zou ik het laten rusten. Tenslotte is het niet zij die nu om hulp vraagt en is het niet jullie taak haar leven te sturen.
Wanneer je merkt dat ze wel behoefte heeft aan contact met mannen en jullie idee van angst daarvoor inderdaad klopt zijn er een paar tips.
(1) Iemand die ergens bang voor is realiseert zich zelf vaak ook wel dat dit niet reëel is. De negatieve gedachten zijn echter vaak snel en automatisch en niet zomaar te stoppen. Een opmerking als ‘dat valt allemaal toch wel mee’, daar kan iemand niets mee.
Tegelijkertijd hoef je ook niet mee te gaan in iemands negatieve ideeën. Dus wees vooral een luisterend oor en blijf realistisch.
(2) Je kunt misschien helpen om situaties niet te vermijden door een keer gezamenlijk iets te gaan doen met leuke mannen (zonder dat daar dan de nadruk op komt).
(3) Wanneer je merkt dat ze er in haar eentje niet uitkomt (maar dat wel zou willen!)zou je haar aan kunnen raden eens te gaan praten met een cognitief gedragstherapeut.
Maar zoals gezegd. Wees vooral een vriendin en een luisterend oor. Vaak kun je niet veel meer doen dan dat (en dat hoeft ook niet).
Vriendelijke groet
Corine