Ze had een paar patiëntjes met een hardnekkige hoest. Zo hardnekkig dat kinderlongarts Barbara Stewart besloot tot een vervelend onderzoek; via de luchtpijp schoof ze een cameraatje hun longen in.
Hoe werkt autisme in de hersenen?
Alles letterlijk nemen, emoties niet herkennen of gek worden van de naad in een sok. Mensen met auti...
Lees verderTijdens deze zogeheten bronchoscopie viel haar iets op. De patiëntjes hadden andere longen dan ze gewend was te zien. Hun luchtpijp vertakte zich symmetrischer, met smallere zijtakken. Zo te zien was dat niet de oorzaak van hun longklachten, maar vreemd was het wel.
Er was nog iets wat dokter Stewart trof. Al deze patiëntjes met afwijkende longen hadden een diagnose van autisme. Was er een verband? Ze dook in de archieven en bekeek de bronchoscopieresultaten van 350 kinderen nog eens goed. Bingo! Alle 49 patiëntjes van wie bekend was dat ze autisme hadden, bleken zulke wonderlijk symmetrische longen te hebben – en geen van de ‘gewone’ patiëntjes.