Ze is de enige gorilla in Europa die het is gelukt haar tweeling inmiddels al meer dan twee jaar in leven te houden, zonder hulp van verzorgers. Meestal na de zeldzame geboorte van een tweeling sterft een van de baby’s al snel. Maar N’Gayla uit Burgers’ Zoo is een fantastische moeder; zorgzaam, beschermend, teder en geduldig. Zoals het ‘hoort’.
Er wordt vaak gewezen naar de dierenwereld om te laten zien wat goed moederschap is. Maar moeders zijn van nature niet alleen maar opofferingsgezind, zoals vaak wordt beweerd. Moeders zijn ook strategen; ze schatten de kansen in van hun nakomelingen en zichzelf. Hoeveel steun krijgen ze bij de zorg, hoeveel voedsel is er? Wat is de conditie van het kind?
De helft van een gorillatweeling sterft niet omdat het kind in kwestie te zwak is, maar omdat de moeder haar aandacht op slechts een van de twee richt. Zo’n moeder is niet per se een slechtere moeder dan N’Gayla. Ze is misschien minder sterk en gezond, en heeft minder sociale steun. Beter één gezond kind dan twee verliezen, is haar – onbewuste – redenatie.
Ook mensenmoeders laten soms een kind ‘gaan’. Zulke vondelingen en adoptiekinderen vind je eigenlijk alleen daar waar weinig middelen zijn. Het is vaak een strategische keuze, gemaakt door een moeder die hoopt op een optimale uitkomst voor dit kind, haar eventuele andere kinderen en zichzelf.
