Terwijl ik dit stukje zit te schrijven, kijk ik met een schuin oog naar een slecht geacteerde tearjerker op televisie. Terwijl u dit leest, doet u misschien hetzelfde. Of u kruimelt hagelslag boven deze bladzijde. Of u luistert met een half oor naar uw zus aan de telefoon. Betrapt? Geeft niks; we doen tegenwoordig bijna allemaal meer dan één ding tegelijk. De hele dag door.
De meeste mensen denken dat ze daar heel goed in zijn. Zelf dacht ik ook altijd dat ik vrij aardig kon multitasken. Dat is een illusie, bleek toen ik het testje deed op pagina 3. Wat ik eigenlijk wel had kunnen zien aankomen: afgelopen zomer zat ik in de auto met een luisterboek van De Hobbit, en het viel me bepaald niet mee om de juiste afslag te nemen op de rondweg Lille en intussen bij te houden welke van de dertien dwergen nu weer was aangevallen door een aardman, dan wel ingekapseld door een reuzenspin. Multitasken is nu eenmaal een zware dobber voor het brein.
Zou het niet heerlijk zijn om weer eens gewoon één ding tegelijk te doen, zonder de mentale jongleercapaciteiten van ons werkgeheugen te overvragen? Gewoon, één dag alles met volledige aandacht doen? De Wereld Draait Door kijken zonder bord of krant op schoot, en even echt luisteren naar dat liedje dat Lianne La Havas daar zingt? Geen snelle boterham achter de computer, maar lunchen aan een mooi gedekte tafel? Je telefoon thuislaten als je met iemand afspreekt, en weer eens ongestoord een gesprek voeren – zonder afleidende sms’jes of whatsappjes tussendoor?
Dat dachten wij wel. En daar gaan we een handje bij helpen, op donderdag 27 september. Die dag stapt u ’s avonds met een lekker leeg hoofd in bed: u heeft zich niet gek laten maken, want u hebt de hele dag gesingletaskt. Dat geeft rust. En gek genoeg krijg je ook nog meer gedaan op zo’n dag. Want mensen die multitasken, blijken helemaal niet productiever. Wel slordiger, trager en vermoeider. Als ik die stomme film had afgezet, was dit stukje nu al lang af. En als u stopte met eetlezen, zat u nu niet zo te kruimelen op mijn hoofd.
