Nepglimlach verlaagt stress

Kijk, zo ziet-ie eruit: de spontane glimlach oftewel Duchenne-glimlach, genoemd naar een Franse neuroloog. De zygomaticus major (grote jukbeenspier, ) trekt de bovenlip omhoog en naar buiten, en de orbicularis oculi (circulaire oogspier, ) knijpt de ogen samen en tovert kraaienpootjes tevoorschijn. Volgens onderzoekers van de universiteit van Kansas kun je hem leren nadoen – en doet dat wonderen voor jouw gezondheid.

De onderzoekers concluderen dat uit een experiment waarvoor ze proefpersonen zodanig trainden dat ze een Duchenne-glimlach wisten te produceren die niet van echt te onderscheiden was. Dat is best lastig, want wie op bevel glimlacht, zet doorgaans alleen de jukbeenspieren in. Het resultaat is een ‘onechte’ glimlach, ook wel stewardessenglimlach genoemd. En die is volgens eerder onderzoek níét goed voor je gezondheid; het onderdrukken van je ware emoties zou stressverhogend werken en daardoor depressief kunnen maken.

Maar een nep-echte glimlach heeft dat effect niet, stellen de onderzoekers uit Kansas. Ze lieten 169 mensen een aantal lastige taken uitvoeren. 56 proefpersonen moesten daarbij de ingestudeerde Duchenne-glimlach opzetten; 58 deelnemers moesten hun gezicht in een neutrale stand houden, en de resterende 56 moesten een stewardessenglimlach trekken.

Bij alle proefpersonen steeg de hartslag tijdens de taak – een teken van stress – maar na afloop daalde de hartslag het snelst bij de Duchenne-groep. Volgens de onderzoekers bewijst dat dat een Duchenne-glimlach fysiek herstel na stress bevordert; ook als het maar een imitatie is.

Grin and bear it: The influence of manipulated facial expression on the stress response, Psychological Science, nog te verschijne