Tjitske Reidinga: ‘Van onzekerheid word je een opener mens’

Tegen wie kijkt u op?

‘Tegen een heleboel mensen, ik ben een grote tegenop-kijker. Ik ben zo iemand die andere mensen vaak leuker en succesvoller en intelligenter vindt.
Dat heeft denk ik te maken met mijn ingebakken onzekerheid – daar heb ik al last van sinds ik een klein meisje was. Op school had ik het gevoel dat ik niks snapte, er niet bij hoorde, dat anderen het beter konden. Ik was eenzaam, voelde me een buitenstaander en kon niet zo meekomen in de klas. Vanwege het werk van mijn vader hadden we vijf jaar in Malawi gewoond, en toen we op mijn 9de terugkeerden naar Nederland en in Bussum neerstreken, kon ik helemaal niet wennen aan hoe het allemaal moest op zo’n Nederlandse school.

Ze lieten me ook duidelijk merken dat ik nergens goed in was. De andere kinderen vonden mij maar een rare, ze lachten me uit als ik weer eens iets niet wist. Tussen mij en scholen is het nooit meer goed gekomen, ook op de Toneelschool ging het moeizaam. Dat had niet alleen met Afrika te maken, ik ben geloof ik sowieso niet zo geschikt voor dat hele