Stuk ongeduld

De vraag

Wat maakt toch dat ik altijd haast heb? Tijdens de uitleg van een sportlesje, een bijeenkomst met collega’s, het bestellen van een drankje of een telefoongesprek waarin iemand maar niet tot de kern komt, denk ik: schiet. Eens. Op.

Ik vind het onaardig van mezelf dat ik geen zin heb om te wachten. Zeker omdat het vaak loont om wél die tijd te nemen. En waar hebben we het nu eigenlijk over? Misschien een paar minuten.

Ik ben zelfs weleens uit een sportles weggelopen omdat de uitleg van wat we straks gingen doen maar dóórging. Ik had allang twintig rondjes Vondelpark kunnen doen, brieste ik bij mezelf.

Mijn ongeduld geeft me stress en maakt me soms tot een minder sympathieke versie van mezelf.

De methode

Managementcoach Daniel Ofman bedacht de ‘kernkwadranten’: een gedragsmodel waarmee je inzicht krijgt in waar je kracht ligt, maar ook in wat je belemmert om optimaal te functioneren.

Dat model gaat ervanuit dat we allemaal bepaalde kernkwaliteiten hebben, bijvoorbeeld optimistisch, ordelijk of bescheiden. Als je doorschiet in een kwaliteit, is dat je valkuil.

Wie te optimistisch is, heeft geen oog meer voor mogelijke risico’s. Wie te ordelijk is, kan zich verliezen in eindeloos opruimen.

Daarnaast heeft elke kernkwaliteit een allergie. Ben je heel ordelijk? Grote kans dat je je enorm ergert aan sloddervossen. Je uitdaging is dan om af en toe de teugels iets laten vieren.

Vind je het lastig een kernkwaliteit te benoemen? Dan kun je dit model ook inzetten vanuit je allergie: voor druktemakers bijvoorbeeld. Grote kans dat jij jezelf zelden op de voorgrond plaatst.

Daardoor kunnen bijvoorbeeld wegcijferen en pleasegedrag valkuilen voor je zijn. Ook door je uitdaging op te zoeken (jezelf wat meer laten zien), ontdek je dat je kernkwaliteit bescheidenheid is.

De sessie

Hoewel ik mijn ongeduld niet als positief zie, stelt coach Sieta Keizer me gerust. Mijn allergie voor traagheid komt waarschijnlijk voort uit mijn alerte, daadkrachtige kant: ‘Je bent een snelle denker,’ constateert ze en daar kan ik niks tegenin brengen. Dat is het mooie van de kernkwadranten: elke ‘mindere’ kant heeft ook een positieve.

‘Maar met die talenten in de overdrive schiet je zo je eigen valkuil in,’ voegt Keizer toe. En daar wil ik graag vanaf, want dat opgejaagde gevoel dat vaak leidt tot irritatie en stress is voor mezelf niet fijn en voor anderen al helemaal niet.

Samen formuleren we mijn uitdaging. Dat doen we door eerst in te zoomen op mijn waarden, aan de hand van een waardenlijst. Wat vind ik nou echt belangrijk, bijvoorbeeld als ik in druk café zit?

Ik besef dat mijn ‘overdrive’ soms ten koste gaat van mijn waarden van gezelligheid, vrolijkheid en – bedenk ik later – verbinding. De uitdagingen waarmee ik aan de slag ga, zijn vertragen en overgave.

Daarna bespreken we wat me kalmeert en wat ik zou kunnen inzetten om me daadwerkelijk vaker over te geven aan een situatie, zoals een paar keer diep in- en uitademen. Dat verder onderzoeken wordt mijn huiswerk voor de komende tijd.

Ook geeft Keizer aan dat mijn ongeduld mede is ingegeven door de (online) samenleving. We zijn gewend aan alles snel en alles nú. Weer komen mijn waarden tevoorschijn: zo wil ik helemaal niet zijn.

Om die reden heb ik mezelf bezworen nooit iets bij een ‘flitskoerier’ te bestellen. Misschien past dat gehaaste wel minder bij mij dan ik dacht?

Keizer knikt als ik mijn overpeinzing met haar deel: zelfonderzoek is belangrijk om tot gedragsverandering te komen. Want hoe beter je jezelf kent, hoe makkelijker je met je allergieën kunt omgaan.

Ook kun je er dan op anticiperen, zegt ze: ‘Misschien ben je na een dag hard werken wel zo overprikkeld dat een vol café waar je een half uur moet wachten geen goed idee is voor jou. Dan tuimel je zo je valkuil in. Wees daarin mild voor jezelf,’ drukt ze me aan het eind van de sessie op het hart.

Het effect

Het besef dat elke valkuil kan voortkomen uit iets positiefs, een talent zelfs, maakte al tijdens de sessie dat ik me iets minder bezwaard voel over mijn allergie voor wachten en traagheid. Het is dus een kwestie van mijn ‘talenten’ doseren, zodat ik niet in mijn valkuilen stap.

Al snel ontdek ik dat er best veel trucs zijn waarmee ik mezelf kan kalmeren. Als ik geërgerd raak omdat een bestelde Uber-taxi maar niet komt, zet ik een rustgevende audio-meditatie op.

Het voorkomt dat ik toegeef aan de neiging om de hele rit en zelfs de afspraak maar te cancelen. Denk aan je waarden, houd ik mezelf voor: gezelligheid, vrolijkheid en verbinding.

Als ik later die week weer eens vind dat er te veel uitlegtijd in mijn sportles zit, moet ik al snel glimlachen. Ik denk aan mijn uitdagingen: vertragen, overgave. Ik stretch wat en neem de tijd voor een paar diepe ademhalingen. Toch fijner dan briesend de les uitlopen.

Vind ook een coach die bij je past op coachfinder.nl