Column Jean-Pierre van de Ven: Kapper

‘Leuk jullie weer te zien,’ wil ik zeggen, als vakidioot, maar ik slik mijn woorden net op tijd in. Hoe leuk is het om opnieuw naar de therapeut te moeten gaan?

‘Ik ben benieuwd wat jullie willen bespreken,’ zeg ik dan maar.

Er zijn twee soorten mensen die terugkomen na een eerste therapie. Sommige cliënten beschouwen hun therapeut als een soort kapper, waar je zo nu en dan naartoe gaat om de dode puntjes te laten bijwerken. En dan heb je de sceptische cliënten, die terugkomen voor het echte, grotere probleem als een kleinere kwestie naar tevredenheid is opgelost. In welke categorie valt dit stel?

‘Geen idee wat we gaan bespreken,’ zegt Raymond.

‘Doe niet zo flauw,’ zegt Alex. ‘Daar hebben we het toch over gehad?’
Raymond zwijgt.

‘Zal ik dan maar?’ Alex kijkt me aan over de rand van zijn gouden brilletje. ‘Nou, we zijn in de eerste plaats heel blij met het resultaat van de vorige keer. Ik voel dat Ray me echt weer vertrouwt.’

‘Mooi,’ zeg ik. Terwijl hij me neutraal aankijkt, haalt Raymond even heel lichtjes een schouder op.

‘Maar nu is er iets anders. Meer iets met hem.’ Alex kijkt naar hem. ‘Het zijn de drugs.’
Raymond zwijgt.

‘O, zeg je niks?’ Alex wacht. ‘Kom op Ray. Juist als we elkaar vertrouwen, moeten we ook moeilijke dingen tegen elkaar kunnen zeggen.’ Hij kijkt naar mij voor bevestiging van deze levenswijsheid.

Maar in die valkuil stap ik niet. ‘Drugs?’ zeg ik dan maar.

Alex kijkt weer naar Raymond.

‘Ach, mens, hou toch op,’ barst die plotseling uit. En tegen mij: ‘Lex maakt zich zorgen omdat ik wel eens poppers doe op een feestje of een pilletje. Nou, ammehoela, wie niet?’

‘Ik niet,’ zegt Alex.

‘Nee, meneer-de-advocaat is van onbesproken gedrag. Weet je wat het is? Jij vertrouwt míj niet. Eerst ben je vreemdgegaan en nu zoek je iets anders om onze relatie mee te verpesten. Zeg dan gewoon dat je van me af wilt!’

‘Oké jongens, ik heb genoeg gezien.’ Nog wat nasputterend en dodelijke blikken werpend, komen ze tot bedaren.

Nu weet ik wat voor soort repeat customers dit zijn. ‘Het is het oude liedje, hè? Jullie escaleren weer van nul naar honderd in drie seconden.’

‘Zeg maar twee seconden,’ zegt Alex.

‘Nee, een,’ zegt Raymond.

‘Dus wat moeten jullie dan doen?’

‘Het gesprek onderbreken en later weer oppakken,’ dreunt Raymond op.

‘Als we weer wat rustiger zijn,’ declameert Alex.

‘Goed zo. En dan nemen we nu de andere maatregelen tegen escalerende ruzies weer even door,’ zeg ik. Want een goede kapper neemt ook altijd even de pony mee.

Kijk ook op psychologiemagazine.nl/drlove: daar beantwoordt ‘Dr. Love’ Jean-Pierre van de Ven vragen over de liefde