Het juiste tempo

Maar ergens gaandeweg verloor ik het plezier in al dat drukke gedoe. Hard werken werd vooral hard stressen. Inmiddels hoor ik niet anders om me heen, en lijkt niemand nog lol te hebben in hard werken. ‘Druk’ betekent tegenwoordig te veel, te hard en te snel, en wie nog niet burnt-out is, loopt wel al maanden op zijn tenen.

Ik kreeg mijn oude lekker-knallen-gevoel terug toen ik leerde zacht te werken, in plaats van hard. Zacht werken, legden coach Ellen de Lange-Ros en slowlife-ambassadeur Carl Honoré mij uit, is werken op basis van je energie. Heb je daar veel van, dan pak je flink aan. En ben je inspiratieloos, dan ga je gewoon wat anders doen. In plaats van elke dag in hetzelfde ritme door te ploeteren, omdat de werkdag nou eenmaal van negen tot half zes loopt.

En zo stond ik ineens drie keer per week midden op de werkdag op het strand of in de sportschool, werkte ik nooit meer acht uur op een dag, deed ik soms helemaal niks en vaak in één grote flow juist heel veel – gewoon, omdat het lekker ging.

Wat Carl Honoré, auteur van het in dertig talen uitgegeven boek In praise of slow, al jaren roept, is dat er niks mis is met hard werken. Maar dat hard werken niet per se gelijkstaat aan wat wij met z’n allen maar de hele tijd doen: snel werken, voortdurend werken, heel veel tegelijk doen of lang doorgaan. ‘Het gaat erom dat je alles wat je doet in het juiste tempo doet,’ zegt Honoré. Snel als het zin heeft om snel te zijn, langzamer als de situatie om wat traagheid vraagt. En soms gewoon even niet.

Ik moet toegeven dat dat juiste tempo wel een stuk makkelijker te vinden is aan de ZZP-keukentafel dan in de draaikolk van de werkvloer. Toch gaan we nu ook op de Psychologie Magazine-redactie gewoon midden in een lange vergadering naar buiten. Want wie op tijd pauze neemt en dingen in het juiste tempo doet, maakt minder fouten en is veel gezonder, gelukkiger, creatiever en productiever.
Een mooi voornemen: zacht werken in plaats van hard.