Na de bijbehorende fotoshoot, op een stille plek net buiten de stad, dacht ik haar eens even over die belemmerende bangigheid heen te helpen door haar de autosleutels in handen te duwen voor de terugweg – ze had tenslotte ook haar rijbewijs gehaald; dat geven ze echt niet zomaar mee, en kijk nou eens hoe lekker rustig hier op de weg. ‘Het gaat hartstikke goed!’ riep ik enthousiast, elke keer als we met ons voorhoofd tegen het dashboardkastje klapten of als de motor afsloeg op een kruispunt. ‘Gewoon blijven oefenen, dan heb je het zo weer onder de knie!’
Daarna heeft het jaren geduurd voor S. weer achter het stuur kroop.
Er zijn twee opvattingen in het denken over angst. De ene is dat je je angsten moet uitdagen. Je moet de confrontatie aangaan – exposure – zodat je je brein de kans geeft te ervaren dat er helemaal niets vreselijks gebeurt als je die spreekbeurt houdt/die hond aait/in dat vliegtuig stapt. Feel the fear and do it anyway. Zo dooft de angst uit, en ontstaan er nieuwe hersenpaadjes.
De andere school is die van acceptatie. Omarm je angsten; accepteer jezelf zoals je bent, inclusief je tekortkomingen en je rare gebruiksaanwijzing – dat geeft ruimte. Het ergste aan bang zijn is niet de angst, maar de last van de schaamte en het oordeel van anderen. Als je er open over bent, zul je bovendien ontdekken dat iedereen wel ergens bang voor is. Bang om te falen. Bang om dood te gaan. Bang voor spinnen. Niks om je voor te schamen.
Mijn onbeholpen poging om S. achter het stuur te duwen was er eentje van de eerste school, al vergat ik voor het gemak dat het misschien niet de beste start is om de auto van je baas te moeten terugrijden met de baas ernaast als hysterische cheerleader. Als verzachtende omstandigheid kan ik aanvoeren dat ik mezelf al mijn hele volwassen leven heb aangeleerd om door de angst heen te breken. Spinnen? Ik vang ze voor de hele familie. Belt de televisie? Kom maar door. Dat is niet omdat ik niet bang ben, maar omdat ik het eigenlijk wel ben. Ik, blooskind, verlegen piekeraar, die het lachen van de populaire jongens in haar rug voelde prikken – kijk eens wat ik nu allemaal durf!
Training Van angst naar lef
- Leer hoe angst in je lichaam en brein werkt
- Maak een persoonlijk stappenplan voor het overwinnen van angsten
- Met technieken om paniekgevoelens weg te nemen
45,-
Pas bij het lezen van de interviews met bange BN’ers in dit nummer besefte ik dat het uiteindelijk helemaal niet uitmaakt welke strategie je kiest. Confronteren of accepteren: wat telt, is het besluit om je niet te laten belemmeren door je angsten. Simpelweg omdat het leven te kort is om achter de bank te kruipen.
En die stoere S.? Die heeft dus gewoon weer rijles genomen.
