‘Ga lekker op vakantie,’ zeiden haar vrienden. Of ze wezen haar op retraites in beeldschone bergdorpjes en tropische oorden – het was allemaal nog vóór corona. Ver en duur, maar echt, het hélpt.
Ze wilden graag helpen, wist schrijver en journalist Nowelle Barnhoorn (34). Maar liever had ze in de lange periode dat ze – door eerst een burn-out en daarna een depressie – volslagen van de leg was, wat vaker gehoord: ‘Wat rot dat je je zo voelt, ik ben er voor je.’
