Het regende, de blaadjes vielen, en om de tristesse te completeren verkocht de parfumerie waar ik binnenstapte voor een nieuwe fles van mijn vaste parfum, me een ‘nee’. Helaas, die geur voerden ze niet meer. ‘Maar misschien hebben ze hem nog bij…’ Waarop de naam volgde van een winkel die bekendstaat als reservaat voor zeldzame parfums.
Mijn langjarige favoriet was dus op zijn retour. En dat gebeurde me niet voor het eerst. Van een andere, nog dierbaarder geur had ik eerder in mijn leven al onvrijwillig afscheid genomen. Ik weet het, er zijn ergere dingen. Maar toch. Het voelde beide keren alsof iemand me hartje winter mijn jas afpakte.
En dat is helemaal niet zo’n vreemde vergelijking. Recent onderzoek onderstreepte weer eens hoezeer geuren en geborgenheid bij elkaar horen. 270 Amerikaanse vrouwen kregen verschillende bodylotions op proef; daaruit bleek duidelijk dat ‘Proustiaanse geuren’ – geuren die ze verbonden met dierbare herinneringen uit hun persoonlijke leven – de harten het allersnelst veroverden. Anders gezegd: een parfum of bodylotion kan nog zo lekker ruiken, alleen als we herinneringen hebben bij zo’n geur, gaan we er echt van houden.
Daar kunnen parfumeurs best eens wat meer rekening mee gaan houden, bedacht ik toen
