Zo beschrijft ze iemand die zich ongelukkig voelt vanwege relaties die steeds op de klippen lopen. Het is altijd hetzelfde: heel erg fijn in het begin en daarna uitdoving. Tijdens de therapie blijkt dat het te maken heeft met een patroon dat is ontstaan in de jeugd: de patiënt kreeg toen te horen dat hij er zelf niet toe deed, en leerde daardoor altijd de behoeften van anderen voorop te stellen.
Ervaringsdeskundigen over psychoanalyse: ‘Therapeut zei alleen maar “hmm” of “ja”‘
Bij psychoanalyse denk je al snel aan Freud, ongemakkelijke stiltes en eindeloos wroeten in je jeugd...
Lees verderDaardoor durft hij zichzelf nog steeds niet te laten zien, uit angst voor afwijzing. En als je veel geeft en weinig terugkrijgt, ga je je op den duur ongelukkig voelen en werken je relaties niet. Door dit boek realiseer je je hoe waardevol dit soort inzichten zijn: ze kunnen je de ruimte geven het anders te doen en beter voor jezelf te zorgen.