Het RIVM (dat iedereen toen gewoon nog kende van de gedegen beleidsrapporten) waarschuwde dat geluidshinder door menselijke activiteiten vrijwel overal toenam. Over tien jaar zou Nederland bedolven zijn onder een deken van snelwegruis en bouwrumoer. Terwijl we voor ons mentale herstel niet zonder stilte kunnen.
Kalmeer je lichaam, kalmeer je geest
- Leer je omgaan met overprikkeling en overspoeling
- Ontwikkel je meer lichaamsbewustzijn
- Creëer je meer balans met behulp van de polyvagaaltheorie
69,-
Stilte is kwetsbaar: één scheurende motorfiets of achterbuurman met een hogedrukspuit en de betovering is alweer verbroken. En zijn het niet de buren, Schiphol of de herrie uit de bouwput, dan zijn we het zelf wel. Vind maar eens een strandtent waar je het ruisen van de zee nog kunt horen, een yogales zonder muziek, een fietser zonder oortjes. ‘Help, de stilte verdwijnt’ schreef ik op mijn brainstormblaadje. Of het nu uit zelfverdediging is tegen andermans herrie of uit angst voor onze eigen gedachten: we vullen liefst elke minuut van de dag met tegengeluid.
En toen werd het stil
Vanmorgen vroeg lag ik te luisteren naar het zingen van de merel. Er ritselde iets kleins in de dakgoot. Het was zo stil dat ik zelfs de zachte mist van motregen op het dak kon horen landen als zout dat op een bord tinkelt – een geluid dat ik nog nooit had gehoord, omdat hier op de achtergrond altijd het geraas van de ringweg klinkt. Nu niet. Ik luisterde, en de stilte vulde zich met betoverende miniatuurgeluiden.
Gewoonlijk zijn onze hersenen de hele dag druk voor ons in de weer om opvallende nieuwe geluiden uit te filteren en aanhoudend rumoer naar de achtergrond te drukken – juist dat maakt herrie zo belastend. Met het wegvallen van de achtergrondruis valt ook die mentale inspanning weg.
Wat heeft dat voor effect? Worden we er rustiger van en creatiever, zoals breinexperts voorspellen, of juist sneller geïrriteerd omdat elke verstoring nu extra opvalt? Geven we ons over aan de stilte, of duwen we snel die oortjes maar weer in, prikkelverslaafd als we zijn? Gaan we nostalgisch terugverlangen naar de bonkende herrie van een festival of een uit de hand gelopen buurtbarbecue? Kunnen we daar straks nog wel aan wennen? En is het eigenlijk wel stiller geworden, nu iedereen vakantie houdt in eigen tuin en de achterbuurman zijn terras eens lekker onder handen neemt met de hogedrukreiniger, in plaats van de benen te nemen naar een Grieks strand?
Training Minder zelfkritiek, meer zelfcompassie
- Wees vriendelijk voor jezelf
- Vind meer innerlijke rust
- Krijg zelfinzicht met het ‘zelfcompassiedagboek’
79,-
Dat gaan we komende maanden uitzoeken. Te beginnen met dit artikel over stilte en ons brein. Luister intussen naar die allerkleinste microgeluiden en bewaar ze in je hart – want ook deze tijd gaat voorbij.
