Waarneming
Waarneming bestaat bij de gratie van verandering. Onze zintuigcellen wennen snel aan prikkeling van buiten en als daar geen verandering in optreedt, geven ze geen signalen meer door. Ze worden pas weer actief als er iets verandert. Als je je hoofd in een matglazen bol plaatst, kun je na een poosje onmogelijk uitmaken op hoeveel afstand het glas van je ogen afstaat en evenmin welke kleur de bol heeft. Zonder verandering zijn we letterlijk blind. Dat we desondanks toch urenlang naar het gezicht van onze slapende geliefde kunnen kijken, is alleen te danken aan de beweeglijkheid van onze ogen. Als onze ogen constant zouden stilstaan, verdwijnen de bekende gelaatstrekken in de mist.
In een licht- en geluiddichte tank die gevuld is met water van een aangename temperatuur, is het gebrek aan prikkels bijna compleet. De waarneming valt dan snel weg en ook bij geestelijk gezonde personen neemt de fantasie het over. Voor je geestesoog trekken hallucinaties voorbij, zoals een optocht van eekhoorntjes op een besneeuwde vlakte, een kudde uitgeknipte olifanten en knipperende lichten. Zelfs lichamelijke sensaties raken verstoord. Soms lijkt het alsof de armen loskomen van het lichaam of dat het lichaam ineenschrompelt.
Ook in het dagelijks leven heeft
