In de beroemde documentaire serie 7 Up worden veertien Britse schoolkinderen vanaf hun zevende levensjaar om de zeven jaar geïnterviewd. In de laatste aflevering waren ze 42 jaar. Het is opvallend hoe stabiel hun persoonlijkheid door de jaren heen lijkt te zijn gebleven. Neil die als kind verward en zorgelijk is, vertoont later schizofrene trekken en leidt een nomadenbestaan aan de Schotse kust. Het kind dat geïnteresseerd is in wetenschap en de sterren, wordt later professor in de natuurkunde.
In hoeverre blijft onze persoonlijkheid gedurende ons leven gelijk? Als je oude foto’s van jezelf bekijkt, kun je je afvragen in hoeverre je nog lijkt op het kind van toen. ‘Kijk, die denkrimpel boven m’n ogen: ik was toen al een zorgelijk type.’ We maken van ons leven graag een consistent verhaal, en verhalen van onze ouders sterken ons vaak in de overtuiging dat we in wezen weinig zijn veranderd. Zo zien we soms verbanden die er wellicht niet zijn. Het ontlokte wetenschapper George Vaillant de uitspraak: ‘Het komt maar al te vaak voor dat rupsen veranderen in vlinders en dan volhouden dat ze in hun jeugd kleine vlinders waren. Volwassenheid maakt ons tot leugenaars.’
Op je vijftigste ben
