Waarom word ik zo snel emotioneel?
Ik word snel geraakt en moet vaak opeens huilen. Dat was altijd al wel zo, maar sinds ik kinderen heb, wellen de tranen nog sneller op. Hoe kan dat?
Ik word snel geraakt en moet vaak opeens huilen. Dat was altijd al wel zo, maar sinds ik kinderen heb, wellen de tranen nog sneller op. Hoe kan dat?
Wat jij ‘emotioneel’ noemt, is deels emotie – je voelt verdriet of geluk –, maar voor een groot deel ook inlevingsvermogen: geroerd raken door iets wat iemand anders meemaakt.
Op beide vlakken kun je met de jaren gevoeliger worden. Dat is het gevolg van veranderingen in je hormoonhuishouding, je omstandigheden en door de levensfase waarin je zit.
Op het gebied van hormonen speelt oxytocine, het ‘knuffelhormoon’, een belangrijke rol. Oxytocine kleurt onze emoties positief, vermindert stress en versterkt onze behoefte tot (ver)zorgen. We maken dit hormoon allemaal aan, maar er komt extra veel van vrij als we in de buurt zijn van mensen om wie we geven.
Dat je als moeder – en als vader trouwens ook – vaak emotioneler reageert dan voorheen komt mede doordat je regelmatig extra oxytocine aanmaakt, puur door in de omgeving van je kinderen te zijn.
Daarnaast ontwikkelt ons empathisch vermogen zich gedurende ons hele leven, zelfs tot op hoge leeftijd. Hoe ouder je wordt, hoe beter je inlevingsvermogen is en hoe sneller je dus geraakt kunt zijn door dingen die je ziet gebeuren.
Tot slot kleurt het hebben van kinderen je belevingswereld. Je ziet de wereld ook door hun ogen: je maakt je extra zorgen, voelt ‘dubbel’ verdriet, voor jezelf én voor je kind, maar bent daardoor ook ‘dubbel’ zo blij bij mooie gebeurtenissen.